my membership ended but I’ve made friend with the doorman

 เขาว่ากันว่า know how ก็ไม่เท่า know who

เรื่องมีอยู่ว่า gym membership ของเราหมดตั้งแต่วันที่ 18 ที่ผ่านมา แต่ช่วงหลังนี้ เราไปยิมคนเดียวอยู่บ่อยๆ

พอไปคนเดียวเราก็เลยใช้หลักการ say hi and bye เพื่อสร้างความสัมพันธ์อันดีกับ random people 😅 และเพื่อไม่ให้เสียชื่อ “Thailand, that land of Smile”🤣

เวลาไปยิม เราก็ทักทาย ni hao กับคนเฝ้ายิมที่นั่งอยู่ด้านหน้า

พอเขาจำเราได้ เราเลยเข้าไปเล่นได้ แม้ว่า membership จะหมดแล้ว😅

—

ว่ามาอย่างนี้อาจจะดูไม่ดี แต่อีกไม่ถึงสัปดาห์ยิมก็จะปิดแล้ว และช่วงนี้ก็แทบจะไม่มีคนมาเล่นเลย เนื่องจากปิดเทอม แล้วเด็กจีนกลับบ้านกันหมด

ร้านอาหารรอบๆ ม. ก็ปิดทำการกันไปหลายร้าน แถมร้านใน delivery app ก็พากันกำหนดให้จ่ายค่าส่ง เนื่องจากคนสั่งน้อย ส่งฟรีไม่คุ้ม

ในมหาลัยจะว่าเงียบก็เงียบ แต่ก็ยังมีคนเดินไปเดินนมาให้เห็นบ้าง

เพื่อนเราหลายคนต่างบ่นว่าน่าเบื่อ แต่เรากลับชอบ

เราเพิ่งไป จิ๊ก หลังสือภาษาจีนมาจากห้องสมุด ความจริงก็ตั้งใจจะทำเรื่องยืม แต่ว่าธุรการเขาปิด เราเลยไม่รู้จะไปยืมที่ใคร😆

เมื่อวานอ่านไปสองหน้า ใช้เวลาอยู่เกือบชั่วโมง😅

—

ตอนนี้เราเริ่มจัดตารางใหม่ให้ตัวเอง แต่ยังทำตามไม่ได้

รู้สึกว่าตอนเช้ามันช่างลุกขึ้นจากเตียงยากเหลือเกิน เราขอยกความผิดทั้งหมดให้ฤดูหนาว ที่ทำให้เราอยากซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม😆

อย่างไรก็ดี เรารู้สึกว่าเวลาผ่านไปไวมาก แปปๆ ก็จะเข้าเดือนกุมภาพันธ์แล้ว