Shanghai ถนนนานกิง หอไข่มุก และเสี่ยวหลงเปา

 หากได้ยินคำว่าจีน บางคนอาจจะยังนึกถึงความโกลาหน เสียงดังโวกเวกโวยวาย และความไม่เป็นระเบียบอยู่

แต่เราว่า คนที่นึกภาพจีนไว้แบบนั้น ต้องไม่เคยมาจีนแน่นอน!

—

วันที่สองที่เซี่ยงไฮ้ของเรากับเพื่อน เริ่มต้นด้วย Blunch ที่ Lai lai XiaoLong 莱莱小龙 ร้านเสี่ยวหลงเปาเจ้าดัง (มั่ง) ที่มีคนต่อแถวยาวออกไปถึงหน้าร้าน แถมเวลานั่งยังต้อง แชร์โต๊ะกับคู่ข้างๆ เรียกว่า ทางร้านไม่ขยายร้าน แต่ใช้พื้นที่ (อย่างแออัด) ได้เต็มที่มาก

เรากับเพื่อนสั่งเสี่ยวหลงเปาไส้ปูกุ้งที่เป็นหนึ่งใน signature ของร้าน กับข้าวต้มราดมันปู ที่เรากินแล้วคิดว่า ต้มเองที่บ้านก็ได้😅

เราสั่งกันได้แค่นี้ เพราะราคาอาหารค่อนข้างสูงมาก เสี่ยวหลงเปา 8 ลูกนั้น ราคา 62 หยวน ลองคูณ 5 เข้าไปจะได้ราคาเงินบาทไทย เราว่า ราคาก็จุกเอาการ

—

แต่ต้องยอมรับว่า เป็นเสี่ยวหลงเปาที่อร่อยที่สุดที่เคยกินมา มีความมันของมันปูที่คลุกเคลาอยู่กับน้ำซุปข้างใน! ย้ำว่าข้างใน! เป็นเสี่ยวหลงเปาที่มีน้ำซุปอยู่ข้างในจริงๆ

พอกัดเข้าไปคำแรก… ลวกปาก🤣  แต่คำที่สอง อร่อยดี😆

—

ตอนกลางคือเราไป Nanjing Lu เดินไปสุดถนนเพื่อดูหอไข่มุก

ถนนนานกิง เห็นเขาว่ากันว่า เป็นถนนคนเดินที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย

เราเดินไปก็หวนคิดถึงถนนคนเดินกลางเมืองดับลิน (Dublin) ที่ไอร์แลนด์ ให้ความรู้สึกบางอย่างเหมือนกัน แต่ก็ต่างกันมากโข

ที่จีนเขาจะเน้นความสูง ใหญ่ อลังการตระการตา เสียงเจี๊ยวจ๊าว การค้าขาย และที่สำคัญควันของอาหารต่างๆ ทั้งนิ่ง ปิ้ง ทอด ลอยให้เห็นอยู่ตลอดสองข้างทาง

แต่ที่ดับลินนั้น จะให้กลิ่นอายของความเรียบง่าย ชีวิต วัฒธรรม การพูดคุย และที่สำคัญ เสียงเพลงดนตรีสด ตอนเวลาเราเดินผ่าน ต้องแวะไปยื่นดูยื่นฟังอยู่เพลงสองเพลง

สำหรับหอไข่มุกนั้น เราเฉยๆ ไม่รู้ว่ามีอะไรน่าสนใจ😅 เราไม่มีหัวด้านสถาปัตย์ สิ่งที่เราเห็นคือโครงเหล็กตั้งขึ้นไป😅

แต่ต้องบอกว่า คนเยอะมาก เยอะแบบมากๆ ราวกับคนจีน 1,400 ล้าน มารวมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

—

อย่างไรก็ดี Nanjing Lu วิวสวย บรรยาการดี แสงสี ของกินพร้อม

เรากับเพื่อนเลือกขึ้นรถบัส ราคา 2 หยวน กลับโรงแรม โดยจ่ายผ่าน Alipay

สำหรับ alipay หรือที่คนจีนเรียกว่า zhi fu bao 支付宝 เป็น 1 app ครบจบทุกเรื่องการใช้จ่าย จะว่าสะดวกสบาย รายจ่ายคล่อง แต่รายรับไม่มี😳